شناسایی نژادهای فیزیولوژیک عامل بیماری سفیدک کرکی آفتابگردان (plasmopara halstedii) و واکنش ژنوتیپ های میزبان به آن نژادها در شرایط کنترل شده

به منظور شناسایی نژادهای فیزیولوژیک عامل بیماری سفیدک کرکی آفتابگردان در ایران، نمونه های قارچ عامل بیماری جمع آوری و پس از احیا روی رقم حساس رکورد تکثیر شدند. به منظور تعیین نژادهای فیزیولوژیک قارچ عامل بیماری جدایه های نماینده مناطق روی ارقام افتراقی استاندارد مایه زنی شدند. با توجه به یکسان بودن بیماریزایی جدایه های آزمایش شده و شناسایی نژاد 100 برای آن ها، تعداد 77 ژنوتیپ آفتابگردان شامل هیبریدهای جدید، لاین های برگشت دهندۀ باروری و نرعقیم سیتوپلاسمی، تک بوته های انتخابی و جوامع انتخابی ارقام آزاد گرده افشان در مقابل نژاد شناسایی شده در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان آلودگی بوته ها پانزده روز پس از مایه زنی و بر اساس صفات ظاهری بیماری شامل مرگ گیاهچه، اسپورزایی روی کوتیلدون ها، اسپورزایی در کوتیلدون و برگ های اصلی، کوتولگی، موزائیک، رنگ پریدگی و بد شکلی ارزیابی شد. با توجه به اهمیت این علایم و نقش آن ها در شدت بیماری برای هر کدام امتیازی منظور و میانگین مجموع امتیازات هر ژنوتیپ به عنوان شاخص شدت بیماری (disease severity index :dsi) برای تعیین واکنش لاین های آفتابگردان استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده 64 ژنوتیپ به عنوان مقاوم (20>dsi>0)، و بقیه به عنوان نیمه مقاوم ، نیمه حساس، حساس و خیلی حساس ارزیابی شدند.